Ff rust
Door: Sandra
Blijf op de hoogte en volg Sandra
16 Maart 2007 | Nepal, Kathmandu
Hoi allemaal,
Sorry, het is alweer een hele lange tijd geleden, maar ik maak zoveel mee. Soms ben je gewoon een beetje druk met andere dingen.
Ik ben inmiddels in Nepal, lag niet geheel in de 'planning', maar een echte planning heb ik toch niet.
Even beginnen waar ik de vorige keer geeindigd ben, in Rahjastan. Vanaf Johdpur ben ik naar Jaisalmer gegaan, waar ik een kameelsafari in de woestijn gedaan heb. Het was maar anderhalve dag, maar na een uurtje of wat op een kameel begin je toch echt spierpijn te krijgen en dus was t voor mij mee een beetje een hike door de woestijn, want die stinkende kamelen zijn niet zo tof. Maar het was wel een mooi avontuur, we sliepen onder de sterren midden in de zandduinen en werden snachts nog even verrast door een onweersbui en s'ochtends toen we wakker werden liep er nog gauw even een zwarte schorpioen onder de dekens vandaan! Maar lopen door de woestijn, met af en toe een paar geiten en een herder is geweldig! Vanaf Jaisalmer ben ik met de bus nog even naar Bikaner geweest, een drukke stad met weer verschrikkelijk veel verkeer en drukte en stof, maar wel interessant weer. Daarvandaan heb ik voor het eerst de trein geprobeerd naar Agra. De trein viel eigenlijk reuze mee. Het enige moelijke is erin en eruit gaan, want hier wachten ze niet netjes tot iedereen eruit is voordat mensen zich erin proberen te duwen. In Agra heb ik de Taj Mahal natuurlijk gezien. Wel een heel mooi gebouw. Zoals in de meeste aziatisch landen was niet alleen de Taj een mooi fotografeeronderwerp, maar ook natuurlijk de westerse mensen die er rondliepen. Dus werd ik tot vervelens toe gevraagd om met indische kinderen, vooral mannen en soms hele families op de foto te gaan. Dat was begin maart. In die periode was er ook een indisch festifal genaamd holy waarbij iedereen elkaar ondersmeerd met allerlei kleuren verf en veel te veel drinkt. Klinkt hartstikke leuk, maar helaas niet toegankelijk voor niet-indiers en vooral niet voor t vrouwelijke geslacht omdat de indische mannen het een mooie gelegenheid vinden om eens even westerse vrouwen vast te pakken. Dus maar even een paar dagen binnen blijven voor de zekerheid. Na Agra neem ik de trein en de bus naar Khujuraho, waar de erotische tempels staan. Ook dat was een vrij leuke plek, klein stadje en de tempels was natuurlijk weer eens wat anders dan een boeddha of shiva. Het enige nadeel was dat je er niet rustig rond kon lopen, continu loopt er iemand naast je, wil iemand je in zijn winkel hebben of gewoon geld van je hebben, voor wat? en dan bedenken ze wel wat. Dat is wel vervelend. Een dag liep ik wat rond in hele kleine dorpjes, met huisjes van klei. En aan het begin van het dorp werd er wat rondgeroepen en komt er een hele meute kinderen achter me aan lopen, later ook nog gevolgd door wat volwassen. Ze hebben me tot het einde van t dorp gevolgd continu met hun handjes naar hun mond en 'rupees' 'rupees' vragend Na een tijdje verlies je dan natuurlijk wel je geduld en riep ik hard 'NO!' tegen ze waarop er een ventje boos werd en me in t indisch begon uit te schelden. Rotkinderen! Een keer savonds in het hotel werd ik nog even gevraagd om wat seksuele handelingen te doen! Hoe durven ze! Echt een ongelofelijk volk, maar dat is wat ze zien in de hollywood films, dus denken ze dat t realiteit is.
Na Khujuraho ben ik naar Varanassi (Benaris) gegaan, dat natuurlijk bekend is om de ganges. Wat een ongelofelijke plek dat is. Eigenlijk is het weer een plek die je nooit kunt uitleggen als je er niet geweest bent. De straatjes in de stad zijn allemaal steegjes, waar vanalles gehandeld word en volop dieren rondlopen. Het is verschrikkelijk vies, door de mest van mens en dier. Aan de ganges is weer een hele andere sfeer, mensen wassen zich in die hele vieze rivier, die ik voor geen goud aan zou raken, maar deze mensne zien dat anders en wassen hun kleren erin en poetsen hun tanden in het groene water! Ook heb je daar natuurlijk de verbrandingen van de lijken. Als je aan de ganges dood gaan, ontsnap je namelijk van de cirkel van het leven en ga je meteen door naar nirvana, begrijp je. Dus heb je naast de 'burning gats' een huis voor lepra, een huis voor ouderen etc. De verbrandingen gaan 24 uur per dag door. Het lijk word in goud papier gewikkeld en in de ganges gedoopt. Afhankelijk van de status van de familie word bepaald welk vuur voor welk lijk is. En het lijk word op een stapel hout gelegd. Dan strooien ze er nog een beetje boter en allerlei kruiden overheen en steken ze de brandstapel aan. Je kunt er gewoon naar kijken en je ziet dan ook langzaam alle stoffen verdwijnen. Uiteindleijk is er nog 1 bot over, dat niet verbrand en dat gooien ze in de rivier. Ongelofelijke plaats. Vlakbij varanassi, is ook de plaats waar Boeddha zijn eerste gebed deed, de geboorteplaats van het boeddisme, dat zijn wel twee extremen, want de boedhisten zijn een stuk relaxter.
Na Varanassi heb ik besloten om toch maar even naar Nepal te gaan. Onder andere omdat India een heftig land is. Je moet altijd op je hoede zijn, want overal proberen ze je een poot uit te draaien en je kunt niemand vertrouwen. Een riksja naar je hotel nemen gaat simpel niet omdat je dan meer voor het hotel betaald omdat de riksjaman een aandeel krijgt omdat hij jou daar gebracht heeft. Ook begonnen de indiaanse mannen me te irriteren, want vooral in kleine drukke straatjes voel je vaak een hand ergens op je lijf die daar niet hoort te zijn. Ze zijn daar heel snel in en het valt niet mee om er iets tegen te doen. Dus even lekker relaxen in Nepal leek me een goed idee. Helaas heb ik een paar dagen op de grens moeten blijven omdat ik een beetje ziek was, uiteraard van het eten. Nu ben ik aangekomen in Pokora, een heeel rustige plek, niemand die je lastig valt of iets van je wilt. De eerste dag was ik echt verbaasd. Zo kan het dus ook. Nepalis zijn wat vriendelijker en iets eerlijker.
Ik heb een gezellig engels koppel ontmoet en morgen gaan we voor een dag of 5 trekken door de himalaya. Dat beloofd wat!
Nou, jullie zijn weer op de hoogte!
Groetjes sandra
Sorry, het is alweer een hele lange tijd geleden, maar ik maak zoveel mee. Soms ben je gewoon een beetje druk met andere dingen.
Ik ben inmiddels in Nepal, lag niet geheel in de 'planning', maar een echte planning heb ik toch niet.
Even beginnen waar ik de vorige keer geeindigd ben, in Rahjastan. Vanaf Johdpur ben ik naar Jaisalmer gegaan, waar ik een kameelsafari in de woestijn gedaan heb. Het was maar anderhalve dag, maar na een uurtje of wat op een kameel begin je toch echt spierpijn te krijgen en dus was t voor mij mee een beetje een hike door de woestijn, want die stinkende kamelen zijn niet zo tof. Maar het was wel een mooi avontuur, we sliepen onder de sterren midden in de zandduinen en werden snachts nog even verrast door een onweersbui en s'ochtends toen we wakker werden liep er nog gauw even een zwarte schorpioen onder de dekens vandaan! Maar lopen door de woestijn, met af en toe een paar geiten en een herder is geweldig! Vanaf Jaisalmer ben ik met de bus nog even naar Bikaner geweest, een drukke stad met weer verschrikkelijk veel verkeer en drukte en stof, maar wel interessant weer. Daarvandaan heb ik voor het eerst de trein geprobeerd naar Agra. De trein viel eigenlijk reuze mee. Het enige moelijke is erin en eruit gaan, want hier wachten ze niet netjes tot iedereen eruit is voordat mensen zich erin proberen te duwen. In Agra heb ik de Taj Mahal natuurlijk gezien. Wel een heel mooi gebouw. Zoals in de meeste aziatisch landen was niet alleen de Taj een mooi fotografeeronderwerp, maar ook natuurlijk de westerse mensen die er rondliepen. Dus werd ik tot vervelens toe gevraagd om met indische kinderen, vooral mannen en soms hele families op de foto te gaan. Dat was begin maart. In die periode was er ook een indisch festifal genaamd holy waarbij iedereen elkaar ondersmeerd met allerlei kleuren verf en veel te veel drinkt. Klinkt hartstikke leuk, maar helaas niet toegankelijk voor niet-indiers en vooral niet voor t vrouwelijke geslacht omdat de indische mannen het een mooie gelegenheid vinden om eens even westerse vrouwen vast te pakken. Dus maar even een paar dagen binnen blijven voor de zekerheid. Na Agra neem ik de trein en de bus naar Khujuraho, waar de erotische tempels staan. Ook dat was een vrij leuke plek, klein stadje en de tempels was natuurlijk weer eens wat anders dan een boeddha of shiva. Het enige nadeel was dat je er niet rustig rond kon lopen, continu loopt er iemand naast je, wil iemand je in zijn winkel hebben of gewoon geld van je hebben, voor wat? en dan bedenken ze wel wat. Dat is wel vervelend. Een dag liep ik wat rond in hele kleine dorpjes, met huisjes van klei. En aan het begin van het dorp werd er wat rondgeroepen en komt er een hele meute kinderen achter me aan lopen, later ook nog gevolgd door wat volwassen. Ze hebben me tot het einde van t dorp gevolgd continu met hun handjes naar hun mond en 'rupees' 'rupees' vragend Na een tijdje verlies je dan natuurlijk wel je geduld en riep ik hard 'NO!' tegen ze waarop er een ventje boos werd en me in t indisch begon uit te schelden. Rotkinderen! Een keer savonds in het hotel werd ik nog even gevraagd om wat seksuele handelingen te doen! Hoe durven ze! Echt een ongelofelijk volk, maar dat is wat ze zien in de hollywood films, dus denken ze dat t realiteit is.
Na Khujuraho ben ik naar Varanassi (Benaris) gegaan, dat natuurlijk bekend is om de ganges. Wat een ongelofelijke plek dat is. Eigenlijk is het weer een plek die je nooit kunt uitleggen als je er niet geweest bent. De straatjes in de stad zijn allemaal steegjes, waar vanalles gehandeld word en volop dieren rondlopen. Het is verschrikkelijk vies, door de mest van mens en dier. Aan de ganges is weer een hele andere sfeer, mensen wassen zich in die hele vieze rivier, die ik voor geen goud aan zou raken, maar deze mensne zien dat anders en wassen hun kleren erin en poetsen hun tanden in het groene water! Ook heb je daar natuurlijk de verbrandingen van de lijken. Als je aan de ganges dood gaan, ontsnap je namelijk van de cirkel van het leven en ga je meteen door naar nirvana, begrijp je. Dus heb je naast de 'burning gats' een huis voor lepra, een huis voor ouderen etc. De verbrandingen gaan 24 uur per dag door. Het lijk word in goud papier gewikkeld en in de ganges gedoopt. Afhankelijk van de status van de familie word bepaald welk vuur voor welk lijk is. En het lijk word op een stapel hout gelegd. Dan strooien ze er nog een beetje boter en allerlei kruiden overheen en steken ze de brandstapel aan. Je kunt er gewoon naar kijken en je ziet dan ook langzaam alle stoffen verdwijnen. Uiteindleijk is er nog 1 bot over, dat niet verbrand en dat gooien ze in de rivier. Ongelofelijke plaats. Vlakbij varanassi, is ook de plaats waar Boeddha zijn eerste gebed deed, de geboorteplaats van het boeddisme, dat zijn wel twee extremen, want de boedhisten zijn een stuk relaxter.
Na Varanassi heb ik besloten om toch maar even naar Nepal te gaan. Onder andere omdat India een heftig land is. Je moet altijd op je hoede zijn, want overal proberen ze je een poot uit te draaien en je kunt niemand vertrouwen. Een riksja naar je hotel nemen gaat simpel niet omdat je dan meer voor het hotel betaald omdat de riksjaman een aandeel krijgt omdat hij jou daar gebracht heeft. Ook begonnen de indiaanse mannen me te irriteren, want vooral in kleine drukke straatjes voel je vaak een hand ergens op je lijf die daar niet hoort te zijn. Ze zijn daar heel snel in en het valt niet mee om er iets tegen te doen. Dus even lekker relaxen in Nepal leek me een goed idee. Helaas heb ik een paar dagen op de grens moeten blijven omdat ik een beetje ziek was, uiteraard van het eten. Nu ben ik aangekomen in Pokora, een heeel rustige plek, niemand die je lastig valt of iets van je wilt. De eerste dag was ik echt verbaasd. Zo kan het dus ook. Nepalis zijn wat vriendelijker en iets eerlijker.
Ik heb een gezellig engels koppel ontmoet en morgen gaan we voor een dag of 5 trekken door de himalaya. Dat beloofd wat!
Nou, jullie zijn weer op de hoogte!
Groetjes sandra
-
16 Maart 2007 - 13:42
Melissa:
He girly, wat een verhaal weer, wat maak je veel mee! Na geniet nog maar even (van de rust en alle andere dingen)
x -
16 Maart 2007 - 14:52
Appeltje!:
Lekker baantjes trekken in was er dus niet bij in die Ganges!
Ben ff de draad kwijt, was je al inmiddels in Maleisie geweest? Misschien dat ik ff in april een maatje van me ga bezoeken in KL, tips?
All the best darlin'! Xiao! -
19 Maart 2007 - 14:53
Jolanda:
He meissie, super allemaal weer. wat maak jij veel mee. geniet nog lekker een maandje..! liefs jo -
22 Maart 2007 - 10:56
Anouk:
Wat ben je toch een werledreiziger! Leuk om te lezen weer!
Have fun!
x Anouk
-
22 Maart 2007 - 11:58
Magda:
He San! Leuk om je verhalen weer te lezen zeg.. Je maakt echt een hoop mee! Echt super...Nou heel veel plezier en geniet ervan. xxx Stef en Mag -
23 Maart 2007 - 14:25
Reiny:
He Sandra, wat een avonturen beleef je,ben je nooit eens bang? Zoals met die schorpioen en al die vervelende mannen? Wat ook een wonder dat je niet hartstikke ziek bent geworden in zo'n vieze omgeving. Sandra verder nog veel reis plezier Groeten uit Fryslân. -
28 Maart 2007 - 09:12
Annet:
Gefeliciteerd met je verjaardag!!!
3 dikke verjaardagskussen -
29 Maart 2007 - 09:50
Maureen:
He meissie..
Nog gefeliciteerd met je verjaardag?! Wat een onwijs leuk verhaal weer om te lezen zeg echt SUPER tof hoor..Wat een indrukken allemaal. Heel veeel plezier nog en geniet er nog maar effe van want het gaat nou hard hoor.. En dan zie je ons gauw weer.. doei xxx maureen -
29 Maart 2007 - 19:09
Oma, Paul En Truus:
Sandra, gefeliciteerd met je verjaardag, wel een beetje laat, maar in Nepal zijn ze niet zo gehaast als hier, trouwens vieren ze daar wel verjaardagen?
nog veel plezier -
25 April 2007 - 14:08
Judith:
he wijffie alles goed verder met je?
je heb veel meegemaakt hoor!
ik hoop je snel weer te zien hoor.
x juud
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
