Oorlog en strand

Eigenlijk realiseerde ik me niet dat t alweer meer dan twee weken geleden is dat ik iets geschreven heb, het leek een week geleden. Maar dat betekent dat de tijd snel gaat en dat schijnt een goed teken te zijn helaas. Inmiddels in Cambodia. Mijn kleding bleek wel oke te zijn, voor hier in ieder geval en heb 2 betere exemplaren naar huis gestuurd. Na Hoi an ben ik nog naar Na trang geweest, waar wat strand was en nog wat andere sightseeings. Van daaruit via Dalat naar Ho Chi Minh, oftewel Saigon. Dat was wel weer even wennen. Zoals jullie misschien wel op Peking Express hebben gezien (grappig dat die een beetje t zelfde gebied doen als je bedenkt dat ik bijna heel misschien zelf had meegedaan) heeft elke persoon in deze stad een eigen motor. Echt bizar druk, maar heel erg spannend om dan een motor te nemen en door de stad te rijden. (laten rijden natuurlijk!) Gelukkig geen ongelukken gehad, wel gezien uiteraard, maar dat kan ook bijna niet anders aangezien iedereen zijn eigen regels heeft en 1 verkeersagent met een fluitje een knooppunt van 5 straten met honderden motors probeerd te regelen. In Saigon ben ik onderanderen naar t oorlogsmuseum geweest. Dat was vrij heftig, veel foto's van gewonden tgv fosfootbommen en orangebommen. Ook amerikaanse soldaten die een stuk lichaam vasthouden en erom lachen. echt raar. T vreemde was ook dat ik een paar jaar geleden t monument in Washington DC heb gezien en dat natuurlijk een tegenovergesteld verhaal was. (moet wel, tis amerika)
Na saigon ben ik de grens overgegaan naar Cambodja. Op mijn verjaardag, waar ik een beetje tegenop zag, omdat ik Vietnam niet zoveel mensen heb ontmoet als in Laos en Thailand. Uiteindelijk werd t een hele leuke avond, omdat we met 8 mensen de grens overstaken en ook allemaal in t zelfde guesthouse bleven, hebben we s'avond wat biertjes gedronken om t te vieren!
De volgende dag zijn we met zijn allen naar S21 gegaan,een omgebouwde school dat in de tijd van de Rode khmer een gevangenis was en dat is niet zo heel lang geleden. Allerlei martelwijzes en vreselijke dingen waarvan ik niet blij ben dat ik t gezien heb. Daarna naar de killing fields, massagraven. T was niet echt leuk, maar ik vind dat je ook de minder positieve dingen moet bekijken als je in een land als dit bent.
Uiteindelijk ging iedereen de volgende dag zijn eigen weg en ben ik naar sihanoukville gegaan. Echt t perfecte strand, waar je gratis in een guesthouse kon slapen, zolang je maar een keer per dag wat at in t restaurant. Ik was van plan om daar maar twee nachtjes te blijven, maar t was zo leuk daar, dat ik maar wat langer gebleven ben. Elke dag leerde ik ook meer mensen kennen op t strand en s'avonds was er een soort strandtent waar iedereen heen ging. (ik kon er niks aan doen, maar omdat ik boven een 24 uur bar sliep, dus moest ik wel uit!! haha) Ook de 'familie' van t guesthouse was superaardig en we moesten papa tegen de eigenaar zeggen. Uiteindelijk toch maar weggegaan daar, en terug naar Phnom Phen en vanuit daar naar Kratie, waar ik zoetwaterdolfijntjes heb gezien, voordat ze uitgestorven zijn. Vanmiddag ben ik aangekomen in Siem Reap, wat schijnbaar vrij beroemd is door angkor wat, dat is voor morgen. Daarna waarschijnlijk voor de laatste keer naar Bangkok en daarna naar t zuiden. Ik heb nu wel zin in Bangkok, eindelijk weer een Mac!
Kortom kom voorlopig nog niet terug, groetjes uit Cambodia