van zuid naar noord

Hallo allemaal,

Na Nieuw-Zeeland ben ik naar het paradijs Fiji gevlogen. Echt een land wat alleen maar uit tropische stranden bestaat. Een half uur nadat ik aankwam op t vliegveld zat ik al tussen de lokals aan de cava! Cava is een soort drankje wat ze van een tot poeder geslagen wortel maken. Mensen worden er heel lui van en dat was het begin van Fiji-time! Ofwel, tijd bestaat niet en alles word heel rustig aan gedaan. Ik ben een paar dagen naar een klein eilandje geweest, waar de mango’s naar beneden vielen en we kokosnoten pakten als je dorst had. Echt geweldig, maar na een paar dagen hangmatten is het ook weer genoeg geweest. Daarom naar de hoofdstad Suva. De situatie in Fiji was op het moment dat ik daar was een beetje anders. Het leger had de regering overgenomen en het werd dus niet echt aangeraden om naar de hoofdstad te gaan. Maar over het algemeen vallen zulk soort situaties wel mee dus ben ik er gewoon heengegaan om even rond te kijken. Alles was rustig, behalve af en toe een wegblokkade door militairen. Daarna ben ik nog even door gereisd naar een ander resort, wat erg goedkoop, maar toch luxe was. Dat kwam omdat er elk jaar een engelse tv serie opgenomen word, soort temptation island voor beroemdheden oid. Erg mooi dus. Daar leuke mensen ontmoet en met hen verder gereisd richting vliegveld. Helaas was de week veel te snel om en ‘moest’ ik naar Hawaii.
Op 10 december s’avonds vertrok ik, om op 10 dec. s’ochtends vroeg aan te komen in Honolulu. Daar wat rondgekeken op het overbevolkte Waikiki, Scheveningen is er niks bij. En na de echt tropische stranden van Fiji was Hawaii behoorlijk tegenvallen. Wel ben ik nog een dagje naar het wereldkampioenschap surfen wezen kijken wat wel echt leuk was, want zulke hoge golven zijn niet op veel plekken. Ik ben alleen op het eiland Ohau gebleven, want er was niet genoeg tijd om ook naar andere eilanden te gaan.

(Het volgende deel is gemaakt met medewerking van Sandra Spruit)
Inmiddels ben ik aangekomen in het koude, winterse Canada. Aangevlogen op Vancouver (BC), ben ik maar meteen door gegaan naar mijn broertje in Red Deer. (Alberta) Gelukkig herkenden ze me nog. De eerste paar dagen waren erg aanpassen, met een dak boven me hoofd, een matras onder m’n kont, hollandse pot plus kinderen. Gelukkig zijn ze netjes opgevoed, hoewel ze toch wel eens geluid maken. Alles went. Toen ik onderweg was naar Red Deer vanaf Calgary, kwam ik een vrouw tegen die bij haar broer in Red Deer ging werken. Dus maar meteen mijn telefoonnummer gegeven en inderdaad, na twee dagen belde haar broer en kon ik de volgende dag meteen beginnen. Ik werk nu dus op de Heritage Ranch, wat een soort recreatiepark is waar mensen wat kunnen drinken, een feestje kunnen geven en ook een slee kunnen huren wat dan getrokken word door twee paarden. Alles is vrij ongeorganiseerd en daarom ook best flexibel. Taken die ik doe: eten koken, komen de mensen niet opdagen, cinnamonbuns maken die mislukken, voor de eerste keer arresleetje sturen als er een journalist staat te kijken. En inderdaad, tijdens een van mijn eerste tochtjes ging het bijna fout. Mijn grote slee glee weg. Liep gelukkig goed af.
S’avonds kan ik hier goed uitrusten. Canadese tv kijken waarbij je de keus hebt uit 800 kanalen, waarop t altijd reclame is. Soms gaan we winkelen in megagrote winkels.Verder leer ik heel veel over kinderen opvoeden en weet ik dat ik daar nog lang niet aan toe ben. Nu moet ik er bijschrijven dat ze wel lief zijn en dat t misschien ook wel aan mij ligt. Na het eten oefenen we altijd even met Jessica die nu een beetje kan lopen en de eerste stapjes al gezet heeft.
Ook ben ik al twee keer in de schuur geweest, heb zelfs al geholpen voeren. Echt leuk die biggetjes, maar in t echt is Bertus toch een beetje oud (Bertus de beer/varkensmannetje) en varkens groter dan ik dacht.
Vanochtend hoefde ik niet naar m’n werk, omdat het weer zo slecht was. Het stormt en is wel min 20 met een windchill zodat het min 30 aanvoelt. Ik ben heel even naar buiten gegaan en het was inderdaad koud. Alle schoolbussen zijn gecanceld and all travel is not recommended.
Ik blijf hier nu nog tot na Edwin zijn verjaardag en wil dan via de Rockies terug naar Vancouver. Op 5 februari vlieg ik via Londen naar New Delhi, toch de wereld rond dus!
Hopelijk is iedereen weer wat meer op de hoogte van mijn belevenissen rond de wereld.

Groetjes