Laatste dag Azie
Door: Sandra
Blijf op de hoogte en volg Sandra
08 Juni 2006 | Indonesië, Kuta
hallo allemaal, tis weer tijd voor een update. Zoals de meeste van jullie wel weten inmiddels was ik op tijd weg uit Jogjakarta. 3 dagen later was de aardbeving. Wat een geluk dat ik er niet meer was, anders had t nog slecht afgelopen. Nog steeds is t een vreemd idee dat de mensen die ik daar ontmoet heb, ook veel nederlandse uitwisselingsstudenten, daar wel waren en ik geen idee heb hoe t met hen afgelopen is. Hopelijk is t allemaal goed afgelopen. Hier zijn overal verschillende manieren om geld in te zamelen op gang gezet. Vooral in de touristische gebieden. Verder is er eigenlijk weinig van te merken, de afstand is ook vrij groot. (vergelijkbaar met de afstand tussen nl en spanje)
Toen Jogjakarta nog wel bestond ben ik nog naar twee tempels geweest en nog een dagje in t paleis van de sultan rondgelopen. Daarna met een minibusje (lekker makkelijk ipv ov) naar Bromo. Dat is een nog steeds werkende vulkaan. In dat busje zaten nog een aantal Nederlanders (Eelco, Floran en Lars en Harmen) en met zijn allen hebben we in t zelfde hotel ingechekt en zijn we gaan eten. De sate was hier zo goedkoop dat we allemaal sate en nasi goreng besteld hadden (op de een of andere manier kennen ze die combinatie hier niet) Natuurlijk kwam de sate veel later en was t idee al verloren en bovendien ben ik er niet echt van overtuigd of t wel echt kip was. T was zo taai en de kat liep zo te mauwen dat t best kattevlees of hondevlees had kunnen zijn en zo smaakte t namelijk ook!
In ieder geval zijn we de volgende morgen met z'n allen om 4 uur opgestaan om met een jeep naar boven te gaan om de zonsopgang te gaan bekijken. Best mooi, maar als je al zoveel hebt gezien is t steeds moeilijker om echt onder de indruk van iets te zijn. Dezelfde ochtend zijn we met z'n allen verder gegaan naar Denpasar Bali. Ik had eigenlijk plannen ergens anders heen te gaan, maar dat kon later ook nog wel dacht ik. In Denpasar guesthouse opgezocht en de volgende ochtend wilden Eelco en Floran vertrekken om naar Lombok te gaan om een boottocht te gaan maken naar Flores. Toen kwam t idee opeens om allemaal daarheen te gaan en zo zaten we opeens weer allemaal in t zelfde busje op weg naar de ferry. We kwamen laat in Lombok aan, indonesische tijd, en werden meteen belaagd door alle corrupte mensen op Lombok. Echt onvoorstelbaar hoe elk eiland hier zijn eigen mentaliteit heeft. Lombok was weer wat aggresiever, maar uiteindelijk had Eelco een mooie deal gemaakt en werden we (eerst naar de Mac) naar Tramalingam gebracht. De volgende dag zouden we daar de boot kunnen regelen, maar dat werd niks. Verkeerde vertrekdag en daar was geen tijd voor. Dan maar naar de Gili eilanden allemaal, een paradijs boven Lombok.
Zo gezegd hebben we een paar dagen gerelaxed op Gili. Wat op t strand gelegen, een dagje gesnorkeld en wat biertjes gedronken.
Daarna ging ieder zijn eigen weg weer. Lars en Harmen naar Ubud bali, Eelco en Floran naar Kuta lombok en ik had een ander oort in bali uitgekozen. Einde van de happy family. (ze dachten dat we family waren en eelco en florien onze ouders waren, terwijl ze zelf net begin 30 zijn!) Ik had nog een dag of 10 op bali over dus twee kustplaatsjes aangedaan. Alle faciliteiten zijn er, maar geen tourist te bekennen met als gevolg dat iedereen je smeekt om iets te komen eten/kopen/masseren etc. Wel een treurig gezicht. Daarna ben ik naar Ubud gegaan waar ik, hoe klein is de wereld, Eelco en Floran weer tegenkwam! Echt grappig.
Ubud had voor mij verder niet zoveel. Echt Bali heb ik door alle touristenshops niet kunnen vinden en de beloofde groene rijstvelden waren ook minder. Dus daarna maar naar Denpasar. De hoofdstad van Bali, waar ik een bezoekje aan de tandarts heb gebracht. (was ook een avontuur, een zenuwbehandeling, maar vooralsnog goed) en wat kleding heb gekocht. Omdat ik snel naar Australie ga heb ik heel mijn tas op z'n kop gezet, even alles eruit, kijken wat ik niet gebruik en veel oude kleren verwisseld voor wat nieuw spul, want mijn kleren waren niet zoveel soeps meer. Uiteindelijk is mijn tas nu veel zwaarder omdat ik zoveel nieuw spul heb gekocht, maar tis ook zo goedkoop hier!
Na Denpasar ben ik nu in Ubud. Gister nog een stranddagje gehad en dat is mijn plan voor vanmiddag ook nog even.
Vanavond is mijn vlucht naar Darwin en dit dus t einde voor dit moment van mijn avonturen uit Azie. Ik denk dat ik Azie nog wel ga missen. De vriendelijke mensen en grappige dingetjes die soms zo onhandig of soms zo logisch zijn. Maar goed morgen dus in Australie en zal ik werk moeten gaan zoeken en weer zelf moeten gaan koken en kan ik me geen massages of manicures en alle andere luxe meer veroorloven. Weet niet of ik er wel echt zin in heb, maar t zal fijn zijn weer even langer op 1 plek te blijven.
Nou of australie bevalt horen jullie de volgende keer.
Natuurlijk gaat t leven in nederland ook gewoon door en ben ik inmiddels peettante geworden! Mariska en Harry hebben een jongetje gekregen, genaamd Mike! Echt leuk, jammer dat ik dat dan weer moet missen!
Ik probeer nu al twee uur foto's te plaatsen en er zijn er inmiddels 3 gelukt bij t vorige verhaal. Verder No Luck, dus ik ga lekker naar t strand en laat de foto's even voor wat t is!
Groetjes Sandra
Toen Jogjakarta nog wel bestond ben ik nog naar twee tempels geweest en nog een dagje in t paleis van de sultan rondgelopen. Daarna met een minibusje (lekker makkelijk ipv ov) naar Bromo. Dat is een nog steeds werkende vulkaan. In dat busje zaten nog een aantal Nederlanders (Eelco, Floran en Lars en Harmen) en met zijn allen hebben we in t zelfde hotel ingechekt en zijn we gaan eten. De sate was hier zo goedkoop dat we allemaal sate en nasi goreng besteld hadden (op de een of andere manier kennen ze die combinatie hier niet) Natuurlijk kwam de sate veel later en was t idee al verloren en bovendien ben ik er niet echt van overtuigd of t wel echt kip was. T was zo taai en de kat liep zo te mauwen dat t best kattevlees of hondevlees had kunnen zijn en zo smaakte t namelijk ook!
In ieder geval zijn we de volgende morgen met z'n allen om 4 uur opgestaan om met een jeep naar boven te gaan om de zonsopgang te gaan bekijken. Best mooi, maar als je al zoveel hebt gezien is t steeds moeilijker om echt onder de indruk van iets te zijn. Dezelfde ochtend zijn we met z'n allen verder gegaan naar Denpasar Bali. Ik had eigenlijk plannen ergens anders heen te gaan, maar dat kon later ook nog wel dacht ik. In Denpasar guesthouse opgezocht en de volgende ochtend wilden Eelco en Floran vertrekken om naar Lombok te gaan om een boottocht te gaan maken naar Flores. Toen kwam t idee opeens om allemaal daarheen te gaan en zo zaten we opeens weer allemaal in t zelfde busje op weg naar de ferry. We kwamen laat in Lombok aan, indonesische tijd, en werden meteen belaagd door alle corrupte mensen op Lombok. Echt onvoorstelbaar hoe elk eiland hier zijn eigen mentaliteit heeft. Lombok was weer wat aggresiever, maar uiteindelijk had Eelco een mooie deal gemaakt en werden we (eerst naar de Mac) naar Tramalingam gebracht. De volgende dag zouden we daar de boot kunnen regelen, maar dat werd niks. Verkeerde vertrekdag en daar was geen tijd voor. Dan maar naar de Gili eilanden allemaal, een paradijs boven Lombok.
Zo gezegd hebben we een paar dagen gerelaxed op Gili. Wat op t strand gelegen, een dagje gesnorkeld en wat biertjes gedronken.
Daarna ging ieder zijn eigen weg weer. Lars en Harmen naar Ubud bali, Eelco en Floran naar Kuta lombok en ik had een ander oort in bali uitgekozen. Einde van de happy family. (ze dachten dat we family waren en eelco en florien onze ouders waren, terwijl ze zelf net begin 30 zijn!) Ik had nog een dag of 10 op bali over dus twee kustplaatsjes aangedaan. Alle faciliteiten zijn er, maar geen tourist te bekennen met als gevolg dat iedereen je smeekt om iets te komen eten/kopen/masseren etc. Wel een treurig gezicht. Daarna ben ik naar Ubud gegaan waar ik, hoe klein is de wereld, Eelco en Floran weer tegenkwam! Echt grappig.
Ubud had voor mij verder niet zoveel. Echt Bali heb ik door alle touristenshops niet kunnen vinden en de beloofde groene rijstvelden waren ook minder. Dus daarna maar naar Denpasar. De hoofdstad van Bali, waar ik een bezoekje aan de tandarts heb gebracht. (was ook een avontuur, een zenuwbehandeling, maar vooralsnog goed) en wat kleding heb gekocht. Omdat ik snel naar Australie ga heb ik heel mijn tas op z'n kop gezet, even alles eruit, kijken wat ik niet gebruik en veel oude kleren verwisseld voor wat nieuw spul, want mijn kleren waren niet zoveel soeps meer. Uiteindelijk is mijn tas nu veel zwaarder omdat ik zoveel nieuw spul heb gekocht, maar tis ook zo goedkoop hier!
Na Denpasar ben ik nu in Ubud. Gister nog een stranddagje gehad en dat is mijn plan voor vanmiddag ook nog even.
Vanavond is mijn vlucht naar Darwin en dit dus t einde voor dit moment van mijn avonturen uit Azie. Ik denk dat ik Azie nog wel ga missen. De vriendelijke mensen en grappige dingetjes die soms zo onhandig of soms zo logisch zijn. Maar goed morgen dus in Australie en zal ik werk moeten gaan zoeken en weer zelf moeten gaan koken en kan ik me geen massages of manicures en alle andere luxe meer veroorloven. Weet niet of ik er wel echt zin in heb, maar t zal fijn zijn weer even langer op 1 plek te blijven.
Nou of australie bevalt horen jullie de volgende keer.
Natuurlijk gaat t leven in nederland ook gewoon door en ben ik inmiddels peettante geworden! Mariska en Harry hebben een jongetje gekregen, genaamd Mike! Echt leuk, jammer dat ik dat dan weer moet missen!
Ik probeer nu al twee uur foto's te plaatsen en er zijn er inmiddels 3 gelukt bij t vorige verhaal. Verder No Luck, dus ik ga lekker naar t strand en laat de foto's even voor wat t is!
Groetjes Sandra
-
08 Juni 2006 - 07:17
Tamara Spruit:
Wat gaat de tijd snel he meid, we hopen dat je in Australië een hele leuke tijd gaat krijgen en natuurlijk dat je gauw werk vind!
groetjes Mattieu, Tamara en ?? -
08 Juni 2006 - 09:20
Marion:
Leuk om te lezen dat het zo goed gaat!! Heel veel plezier in australie!
groetjes marion -
08 Juni 2006 - 12:52
Edith:
Hey Sandra,
Je hebt wel al een hele hoop meegemaakt in Azie zeg! Hoelang blijf je nu voorlopig in Australie? Inmiddels ben ik ook al weer 3 weken in Curacao. Een tijd van niks vergeleken met jou. Door de weeks heb ik het serieuze werk (stage) en in het weekend hang ik ook de toerist uit. Veel plezier en succes in Australie. Mocht je willen weten wat ik aan het doen ben:
francisenedith.waarbenjij.nu
Groetjes, Edith Spruit -
09 Juni 2006 - 14:46
Evelien:
Hoi Sandra,
Zal idd. wel wennen worden om na z'lange tijd vakantie vieren, weer te gaan werken. Dus succes bij het vinden van een leuke baan (die voelt als vakantie!). In Oudewater is het dit weekend wijnfestijn...ik zal een wijntje op je drinken...wit toch?
Groetjes en heel veel plezier in Australië!!!
ps: gefeliciteerd met je neefje Mike!!! -
09 Juni 2006 - 18:35
Erma:
nou Sandra dat is toch weer vlug voorbij in australie zal het misschien niet zo warm zijn.ben benieuwd hoe het daar gaat hou je taai! -
10 Juni 2006 - 14:53
Patricia:
He san,
Wel leuk om dit allemaal te lezen.. Je maakt wel van alles mee.. Veel plezier in australië.. en succes met werk zoeken...
Groetjes (flap) -
12 Juni 2006 - 17:09
Oma, Paul & Truus:
Gefeliciteerd met je petekind! Leuk om over je avonturen in Azië te lezen; oma kijkt wel eens bezorgd, maar wij zeggen, San die redt 't wel. Succes in Australië. -
15 Juni 2006 - 17:54
Peter (Yogyakarta):
Dag Sandra,
Ken je me nog? Die Belg die zijn taal wat aanpaste. Intussen heb ik nieuws van Valerie (Zwitserse). Naar verluidt heeft niemand van de studenten daar veel last gehad van de aardbeving. Iedereen die ik ken heeft geluk gehad.
Leuk te horen dat alles zo goed gaat. Veel plezier in Australië, en veel succes met het zoeken naar een droomjob.
Groeten,
Peter
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
